Vandersteene Pieter & Dousy Liesbeth | 23e Hemicuda Rally | VAS | 3G | BMW 318is
Wat een avontuur, een rally full option.
De voorbereiding voor de Hemicuda startte onmiddellijk na de Omloop van Vlaanderen.
Verlichting
We hadden gezien dat de verlichting bij een nachtrit nog niet ideaal was. In de korte en trage bochten was er genoeg licht maar bij de hoge snelheid zagen we niet voldoende ver voor ons uit.
Aan 160km/uur op een klein weggetjes in volle duisternis is het belangrijk dat je ver vooruit kan kijken anders komt het remmanoeuvre te laat. Er werd een 2de verstraler bijgeplaatst om de openingsrit in Middelkerke tot een goed einde te brengen met een minimum aan risico's.
Versnellingsbak
Al sinds het begin van het seizoen werd gesproken over een nieuwe versnellingsbak, de huidige gaf aan dat er een onderhoud nodig was.
De versnellingsbak werd geplaatst voor Hemicuda als test en voorbereiding voor seizoen 2025
Gaspedaal en kabel
De bevestiging van de gaskabel werd opnieuw bekeken. Als piloot had ik niet voldoende controle over het vermogen, de situaties waar half gas een noodzaak is, waren oncontroleerbaar.
Zaterdagmorgen vroeg vertrokken zodat we op tijd aan de verkenningen konden beginnen en een goeie voorbereiding konden treffen qua nota's.
Zaterdagavond, rallynacht, de eerste maal Hemicuda voor zwartje en zijn 2 vriendjes, de BMW E36 van vader en zoon Planckaert en de Peugeot 106 van vader en zoon Decru. 3 mini-teams vormen samen 1 team voor de Hemicuda.
Go fo(u)r it!
Zaterdagavond,bijna volledig donker, camera's en aandacht gericht op zwartje, Het aftellen begint aan de start van KP Middelkerke. In de auto daalt de stress, de laatste 30 seconden voor de start, adrenaline laag, hartslag laag, de aandacht enkel op de klok
10 seconden voor de start, rustig in 1ste versnelling
5 seconden voor de start, handrem strak, motor komt op toeren, koppeling staat scherp, adrenaline giert weer door de aderen en hartslag stijgt.
3,2,1 en los, alles los, gaan, volle bak, alles er uit, stress, adrenaline, mechaniek, rubber en zoveel mogelijk benzine.
Alles verloopt vlekkeloos, zonder risico's te nemen hebben we onmiddellijk een mooi tempo te pakken, de banden zijn op temperatuur na 10 bochten en blijven stabiel.
MAAAAARR, in bocht 30 loopt het mis. De koppelingsstang tussen de versnellingspook en de versnellingsbak komt lost. Vast in 4de versnelling.
De 1ste reflex van een opgave wordt snel overmand door een overlevingsdrang. De rest van de KP, nog zo'n 2/3 te gaan wordt afgewerkt in 4de versnelling. Scherpe bochten worden zo rond mogelijk genomen om er de snelheid in te houden en het spelen met de ambriage was volop van de partij. Wonder boven wonder rijden we KP Middelkerke volledig uit en blijven we in koers. Maar de koppeling werd zwaar belast door deze actie.
Door deze zware belasting op de koppeling begint deze te begeven. Eerst geen koppeling tot plots de koppeling definitief inslaat en er niet meer kan ontkoppeld worden.
De verbindingsrit tussen KP Middelkerke en de service zone in Koekelare kunnen we omschrijven als kunst- en vliegwerk. Een stukje autorijden om in de geschiedenisboeken te noteren als 'go 4 it'. Kruispunten, T-punten, rode lichten, stadsverkeer, dit alles krijgt plots een andere dimensie en moesten we de gas doseren om zeker niet stil te vallen. Aan de service geraakt op een toch spectaculaire manier.
Daar konden de werken beginnen. Op service werd duidelijk dat de herstellingswerken toch enkele uren in beslag ging nemen en na een goede communicatie met relatie deelnemers werd beslist dat we een opgave gingen melden en een aanvraag tot herstart gingen indienen op zondagochtend maaar we wel achteraan het deelnemersveld stonden, startplaats 132. We danken de VAS en de organisatie van de Hemicuda dat ze ons de mogelijkheid bieden om te herstarten anders zat het er voor ons al op na enkele wedstrijdkilometers.
Uitgeput en na een lange nacht voor onze serviceman Jürgen werd zondag gestart aan onze inhaalrace. Van plaats 132 naar 92. Zwartje deed het goed en liet geen enkele steek meer vallen. Bijna vlekkeloos, op KP 6 Houthulst gaan we even met de neus naar de gracht kijken en verliezen we wel een kleine minuut (bedankt aan de toeschouwers voor het duw- en trekwerk), en vol genot , zelfs met een euforisch gevoel reden we de eindmeet over.
We kunnen onze rally-dag 20 oktober vooral blijven herinneren door de weerwisseling. Er was regelmatig een deftige regenvlaag, maar door de hoge temperatuur en de forse wind, droogde het parcours op de meeste plaatsen volledig op. Droge asfalt gecombineerd met natte coupures en nat wegdek in de schaduw en uit de wind, zorgt er voor dat de bandenkeuze bijzonder moeilijk is. Regenbanden worden te zacht als ze te warm krijgen. Droge banden hebben geen grip als ze koud en nat zijn. Wij hebben veel getwijfeld, maar uiteindelijk hebben we de ganse dag op supersoft droogweer banden gereden. Volgens ons nog steeds de beste keuze voor die dag. Af en toe werden coupures niet genomen om de banden op temperatuur te kunnen houden. Een van die typische rallymanoeuvers die je in andere autosporten niet terugvindt. WE LOVE RALLY.
Als klein team willen we vooral onze serviceman Jurgen bedanken. Jurgen heeft op zaterdagnacht, in weer en wind, alles gegeven om ons een fantastische rallyzondag te kunnen geven. WE LOVE JURGEN.
Dit was onze laatste wedstrijd voor het seizoen 2024. Zwartje gaat nu in winterslaap en wordt met de nodige liefde behandeld en klaargezet voor volgend jaar.
Ik wil zeker nog eens de organisatie, de baanposten, de technische posten, de supporters , de fotografen en de sponsors bedanken.
Tot volgend jaar! ♥
@Samoy plaatbewerking
@garage Stijn Rebry
@brandstoffen Toon
@Ariba
@Ergo Buro
@Race Sim
@VDS concepts